Πάνε δεκαπέντε χρόνια από τότε που γεννήθηκα . Τότε κάποιος μου ψιθύρισε στο αυτί πως θα είμαι ελεύθερη . Πάνε περίπου δεκαπέντε ώρες από τότε που κατάλαβα ότι μου 'χε πει ψέματα . Δεν το θέλησε κι όμως το έκανε .  Εκείνοι όμως που πριν λίγες ώρες πούλησαν την ελευθέρια μου το έκαναν σκόπιμα . Όχι επειδή έχουν κάτι προσωπικό μαζί μου , αλλά επειδή μπροστά στη δική τους ματαιοδοξία δεν υπολογίζουν κανέναν και τίποτα .
Από τα δεκαπέντε μου χρόνια τουλάχιστον τα δέκα τα έχω περάσει πίσω από θρανία και βιβλία χωρίς όμως  να μάθω τίποτα ουσιαστικό . Μέχρι πέρυσι ... Μέχρι να διαβάσω αυτό το "πολύτιμο" κεφάλαιο ιστορίας που μιλούσε για τα ανθρώπινα δικαιώματα . Τότε συνειδητοποίησα που ζω , σε ποια χώρα ή μάλλον που θα έπρεπε να ζω πριν κάποιους αιώνες, ώστε να "γεύομαι" κάθε δικαίωμά μου. Έλλαδα μία χώρα που όπως πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι "γέννησε" τον πολιτισμό . Μία χώρα που αν και πολλοί δεν το παραδέχονται ήταν φιλελεύθερη σε διάφορα θέματα . Μία χώρα από τις πρώτες που διάκριθηκαν στις επιστήμες, στις τέχνες, στις φιλοδοξίες και φυσικά στα μυαλά που γεννούσε και γεννά ! Μία από τις λίγες που αξίζει να ονομάζεται ευρωπαϊκή και να χαίρει σεβάσμου από όλες τις υπόλοιπες , καθώς όταν οι Έλληνες έχτιζαν τον Παρθενώνα και ρητόρευαν κάποιοι λάοι από τους λεγόμενους "πολιτισμένους" σφάγιαζαν κυριολεκτικά ό,τι υπήρχε μπροστά τους . Αύτη τη χώρα λοίπον προσπαθούσαν σε διαφορές περιόδους να την κατακτήσουν , τόσο για το φυσικό όσο και για τον πολιτιστικό της πλούτο . Πάρ'όλα αυτά, όσες φορές και αν "έπεφτε" άλλες τόσες "σηκονώταν" και αυτό επειδή είχε στο πλάι της άξιους πατριώτες, φιλέλληνες, αγωνιστές, συμμάχους ... Πάντοτε όμως ανάμεσα σε αυτό το σύνολο δινόταν η ευκαιρία να διακριθούν και τα ζιζάνια.... με κοινό φυσικά στόχο την κατάρρευση της όποιας εθνικής επιτυχίας και την ανάδειξη των ίδιων ....
Πέρασαν όμως τα χρόνια και ενώ όρθια πλέον και γερή στα πόδια της άρχισε κυριολεκτικά να ξαναγιεννιέται  μέσα από τις στάχτες τις, κάποιοι καλοθελητές ξεκίνησαν πάλι να γκρεμίζουν κατά κύριο λόγο εκ των έσω, έστω και το ελάχιστο θεμέλιο που δημιουργείτο . Αυτοί οι γνώστοι άγνωστοι έκαναν, κάνουν και θα κάνουν  πάντα ό,τι περνά από το χέρι τους έτσι ώστε να διακρίθουν , να μαζέψουν ό,τι προλάβουν, να πιουν  και την τελευταία (ελληνική) σταγόνα για να πάρουν αυτό που πάντα ήθελαν, ό,τι και αν ζητά ο καθένας τους χωρίς να τους απασχολούν οι συνέπεις τόσο γύρω τους όσο και για τους ίδιους .
Έτσι λοιπόν ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου, μιας μέρας που όσοι γνωρίζουν τι πάει να πει δουλεία και υποτάγη αντιλαμβάνονται την ιδιαιτερότητα της και την σημάσια της , αντιλήφθηκα ό,τι πριν ακόμα προλάβω να ξεκίνησω τα βήματά μου στον τόπο αυτό κάποιος τον πούλησε ... Έτσι!... χωρίς δισταγμούς,  χωρίς αναστολές, χωρίς ηθικά φράγματα... Κάποιος πούλησε μία χώρα, αφού πρώτα ο ίδιος, μαζί με εκείνους που προηγήθηκαν, την οδήγησαν στην καταστροφή, στην εξαθλίωση να ζητά για μια ακόμη σωτήρια δόση ! Μία δόση δεκάλεπτης ανακούφισης, μια δόση θανάτου, μια δόση που κάθε εθισμένος ζητά...Έτσι έμαθα λοιπόν ότι έπαψε η χώρα μου να ανήκει στο λαό της , ότι πρέπει να σταματήσω να ονειρεύομαι το μέλλον μου σε αυτήν αν θέλω να έχω ένα υπαρκτό μέλλον, ότι είμαι ένας άνθρωπος πλέον χώρις πατρίδα, χωρίς πιστεύω , χωρίς δικαιώματα και χωρίς ελευθερία .
Ίσως όλα αυτά ακούγονται κυνικά, δραματικά, υπερβολικά .. Εγώ όμως ξέρω ότι πνίγομαι , βλέποντας όπου και αν γυρλιζω το κεφάλι μου αδιέξοδα ... Ξέρω ότι με όποιον και αν μιλήσω που ζει σε αυτή τη παράλογη πραγματικότητα , θα αντιμετωπίσω βλέμματα θλιμμένα και σιωπηλά , θα αντιμετωπίσω καταρρακωμένους ψυχολογικά ανθρώπους , θα έρθω σε επάφη με άστοχα πλέον όνειρα , με καταδικασμένες προσωπικότητες , με.. , με.... ,με......
Αν και μικρή εχω ακούσει, έχω πει και εχώ "προσπεράσει" πολλά ψέματα , αυτό όμως που θα θυμάμαι πάντα θα είναι εκείνο που πρωτοάκουσα.. Πιστεύω ό,τι η ελευθερία κάποιου αφορά μόνο στο πνεύμα και στο μυαλό του, μα αν αυτός ο κάποιος δεν είναι ελεύθερος και ουσιαστικά , τότε τι νοήμα έχει ?
Το πνεύμα, η τέχνη, η επιστήμη ανθούν σε ειρηνικές και φιλελεύθερες περιόδους , αλλίως παρακμάζουν ... και εμείς βρισκόμαστε κοινωνικά και όχι μόνο σε "εμπόλεμη" κατάστση....
Είναι καίρος κάποιος να αναλάβει ... Αφού έπεσε το "όχυρο" , ό,τι έπεται είναι θέμα χρόνου ....